Najlepsze TOPO w Tatry

30 sierpnia 2010

Topografia i terenoznawstwo, Kardaś-Święcicki

Po ponad dziesięcioletniej przerwie nakładem Komisji Szkolenia PZA wznowiony został zeszyt szkoleniowy, „Topografia i terenoznawstwo” autorstwa Rafała Kardasia i Wojciecha Święcickiego.

Zainteresowanie pierwszym wydaniem Topografii i terenoznawstwa spowodowało błyskawiczne wyczerpanie nakładu, a kolekcjonerom kazało polować na niezwykle rzadko pojawiające się egzemplarze w wolnej sprzedaży.

Niekończące się apele o wznowienie tej publikacji doczekały się finału i wreszcie, w 12 lat po pierwszej publikacji możemy oddać do rąk czytelnika wydanie drugie, poprawione i uzupełnione. Prezentowany zeszyt zawiera głównie materiały topograficzne i terenoznawcze. Mają one pomóc w codziennej pracy instruktora podczas szkolenia w Tatrach zarówno podczas planowania wspinaczek na kolejne dni kursu, jak również podczas prowadzenia wykładów i ćwiczeń z zakresu terenoznawstwa. Jak pokazało dotychczasowe doświadczenie zeszyt szkoleniowy Topografia i Terenoznawstwo jest również popularny wśród taterników wspinających się na drogach kursowych.

Część topograficzna zeszytu zawiera wybór dróg taternickich posiadających niezaprzeczalne walory szkoleniowe. Zasięg terytorialny obejmuje ściany i szczyty osiągalne bez trudu z Hali Gąsienicowej. Zaprezentowane mapki i schematy nie są niczym innym jak uporządkowaną wersją materiałów używanych od lat przez instruktorów w Betlejemce. Zostały więc zweryfikowane przez codzienną praktykę instruktorską. O wartości tego zbioru świadczy także fakt wielokrotnego powielania materiałów przez instruktorów i kursantów, oraz wykorzystanie schematów dróg (i to najczęściej bez żadnych przeróbek) w opracowaniach innych autorów. Przystępując do lektury należy wiedzieć, że:

  • numeracja dróg odwołuje się do numerów plansz z rysunkami,
  • drogi opisane bez numerów nie mają swoich rysunkowych odpowiedników,
  • trudności niektórych dróg oraz tzw. czas przewodnikowy zostały skorygowane i mogą różnić się nieco od ocen zawartych w przewodniku Witolda H. Paryskiego,
  • czas przejścia dróg z kursantami należy traktować wyłącznie orientacyjnie,
  • nie podano czasów przejść zimowych (ze zrozumiałych powodów),
  • nazewnictwo jest slangowe,
  • uwagi instruktorskie nie są oficjalną wykładnią Komisji Szkolenia PZA, lecz wyłącznie sugestiami ich autora wynikającymi z jego własnych doświadczeń szkoleniowych.

Część druga – terenoznawcza, zawiera opracowanie na temat zasad posługiwania się mapą, kompasem i altimetrem. Jest to w gruncie rzeczy krótkie przypomnienie tego, co każdy instruktor powinien wiedzieć, żeby czym się różnić od kursanta 🙂

Komisja Szkolenia PZA przypomina, że wspinaczki tatrzańskie wymagają zabierania podstawowego zestawu kostek do asekuracji nawet, jeśli drogi są w pełni wyposażone w stałe punkty asekuracyjne. Komisja przestrzega, że na wielu drogach tatrzańskich jest konieczne lub co najmniej wskazane używanie młotka i haków.

Zeszyt można nabyć w Biurze PZA, w cenie 20 złotych za sztukę (plus ewentualne koszty przesyłki).